Analiza fundamentalna

Analiza fundamentalna (ang. Fundamental Analysis) to metoda oceny wartości i potencjału inwestycyjnego aktywów, takich jak akcje, obligacje czy kryptowaluty, poprzez analizę czynników ekonomicznych, finansowych i innych fundamentalnych aspektów związanych z danym aktywem.

W analizie fundamentalnej bierze się pod uwagę takie czynniki, jak:

  • Wyniki finansowe spółki (np. przychody, zyski, bilans, przepływy pieniężne),
  • Kondycja gospodarki (np. wzrost PKB, inflacja, stopy procentowe),
  • Sytuacja w branży (np. trendy, konkurencja, innowacje),
  • Zarządzanie spółką (np. kompetencje zarządu, strategia rozwoju),
  • Polityka dywidendowa (czy i jak często firma wypłaca dywidendy),
  • Czynniki makroekonomiczne (polityka monetarna, regulacje).

Celem analizy fundamentalnej jest określenie, czy dane aktywo jest niedoszacowane (czyli jego cena rynkowa jest niższa od wartości wewnętrznej) lub przeszacowane (cena rynkowa wyższa od wartości wewnętrznej), co pomaga inwestorom podejmować decyzje dotyczące kupna, sprzedaży lub trzymania aktywów.

Inwestycje w instrumenty rynku OTC, w tym kontrakty na różnice kursowe (CFD), ze względu na wykorzystywanie mechanizmu dźwigni finansowej wiążą się z możliwością poniesienia strat przekraczających wartość depozytu. Osiągnięcie zysku na transakcjach na instrumentach OTC, w tym kontraktach na różnice kursowe (CFD) bez wystawienia się na ryzyko poniesienia straty, nie jest możliwe, dlatego kontrakty na różnice kursowe (CFD) mogą nie być odpowiednie dla wszystkich inwestorów.

Od 74% do 89% rachunków inwestorów detalicznych odnotowuje straty pieniężne w wyniku handlu kontraktami CFD. Zastanów się, czy rozumiesz, jak działają kontrakty CFD, i czy możesz pozwolić sobie na wysokie ryzyko utraty pieniędzy.

Inwestowanie jest ryzykowne i możesz stracić część lub całość zainwestowanego kapitału. Podane informacje służą wyłącznie celom informacyjnym i edukacyjnym i nie stanowią żadnego rodzaju porady finansowej ani rekomendacji inwestycyjnej.